Nootdorp
Het nieuwe centrum van Nootdorp is op eerste gezicht een traditioneel plan, maar achter de kleinschalige gevels van woningen en winkels liggen grootschalige voorzieningen en een hypermoderne, efficiënte distributiemachine verborgen.
Het totale plan is op te vatten als een vesting omzoomd met een ring van woningen. De stedenbouwkundige opzet ontstond toen er naar een oplossing werd gezocht voor het gebrek aan parkeerruimte. Ondergronds parkeren bleek te duur te zijn, dus moest er een grote bovengrondse parkeergarage komen. In plaats van het grote parkeervolume naar de rand van het gebied weg te schuiven, is besloten de parkeerruimte midden in het nieuwe centrum te plaatsen.
Een belangrijke referentie was de zestiende-eeuwse basilica van Palladio in Vicenza. Die laat zien dat je midden in een fijnmazig weefsel best een groot gebouw kunt plaatsen. Net als in Vicenza is de ‘basilica’ van Nootdorp bekroond met een koperen dak en omringd met arcades. Vanaf de straat is de parkeergarage onzichtbaar, omdat hij helemaal is ingepakt met winkels en woningen. Het grootschalige winkelprogramma en de expeditiestraten daaromheen zijn op eenzelfde manier gecamoufleerd.
De primaire gedachte achter het plan was dat het winkelcentrum ook een prettige plek moest zijn om te wonen. Kenmerkend is de grote romantische verscheidenheid aan huizen en woningtypen. De woningen aan de buitenrand zijn twee-onder-twee-kapwoningen. Zij omkleden de expeditiestraten en vormen de fijnmazige overgang naar de kleinschalige Oranjebuurt, die direct aan het plangebied grenst. Ook op het dak van de winkels staan ‘grondgebonden’ huizen, met eigen voordeuren en voortuintjes die bereikbaar zijn via een collectief woondek. De woningen, die allemaal uitzicht hebben op de openbare straten en pleinen, camoufleren niet alleen de winkeldozen en distributiehoven, maar verbeteren ook de kwaliteit van de publieke ruimte. De architectuur is traditioneel, met trap-, lijst- en klokgevels, maar nergens zijn letterlijk kopieën gemaakt van oude dorpshuisjes.
